Vrienden van Scoutinggroep De Zwervers
Vrienden, lang is het geleden, dat we elkaar voor de laatste maal de broederhand gereikt hebben. Bij jou Douwe, en ook bij Jan en Henk weet ik nog precies waar en wanneer. Hoe weinig hadden wij toen kunnen vermoeden, dat wij jullie nooit meer in ons midden zouden zien. Wij zeiden: “Tot ziens”. Het heeft echter niet zo mogen zijn.
Weest er echter van overtuigd, de oude vrienden vergeten hun zo vroegtijdig gestorven broeders V.T.ers niet. De broederband in zoveel jaren padvinderij beproefd, bindt ons ook nu nog even sterk, ook al zijn jullie lichamelijk niet meer in ons midden.
Douwe, Bé, Henk en Jan, de oude Troep is herezen en één die jullie zo goed gekend hebben is nu hun leider. In eerbiedige stilte klinkt zijn stem: Troep…staat! Saluut voor onze doden! Zo staat daar de nieuwe Troep makkers, en brengt een eresaluut voor jullie….
Namens de “oude” stam en zijn leiders:
F.S.”
Bij het binnenrukken van de Canadezen op 13 april 1945 staat een verkenner van “de Zwervers” het verkeer te regelen op het Kerkplein. Wie het was en hem daar had neergezet is niet bekend. Enkele weken na de bevrijding staat er een advertentie in de Asser Courant met daarin de oproep zich aan te melden voor “de Zwervers”. Dat kan gebeuren bij A. ten Oever aan de Beilerstraat. Op het tijdstip van aanmelden staat er een rij jongens tot op de stoep. In augustus is het eerste zomerkamp in Diever.
Ook de VIOOL groep kent na de oorlog een enorme aanwas van nieuwe leden. Volgens
mw. de Ruyter de Wildt ging het er na de oorlog waarschijnlijk wel erg ouderwets
aan toe. Met veel voor-
De Jaren Vijftig
Begin 1950 komt er weer een splitsing. Verschil van inzicht, de omvang van de groep en verschillende ideeën over het geven van leiding waren de oorzaak. “Zwervers 1” gaat onder leiding van Hopman Seidel verder en “Zwervers 2” gaat door onder leiding van Hopman Specht. Het verschil van inzicht weerhoudt de beide hoplieden niet een aantal spraakmakende groepsfeesten te schrijven. In die jaren werd er ieder jaar een groepsfeest georganiseerd en die van de “Zwervers” was in de hele regio bekend.
De Zestiger Jaren
De maatschappelijke ontwikkelingen staan niet stil en ook de padvindersorganisaties in Nederland wordt het duidelijk dat er iets moet gebeuren. Het spel is niet met z'n tijd meegegaan. Ook bij "de Zwervers" zijn deze ontwikkelingen merkbaar. Leden verlaten de groepen.